WYSPA POTĘPIONYCH - MELISSA DE LA CRUZ

Tytuł: Wyspa potępionych

Autor: Melissa de la Cruz

Tytuł w oryginale: Descendents. Isle of the Lost

Wydawnictwo: Egmont Polska

Data wydania: 24.08.2015

Liczba stron: 320
Kategoria: fantastyka
Cykl: Następcy

 Urodzeni, by czynić zło?

Przed dwudziestu laty wszyscy złoczyńcy zostali wypędzeni z królestwa Auradonu na Wyspę Potępionych – mroczne, ponure miejsce strzeżone polem energii, które uniemożliwia im ucieczkę. Pozbawieni swych magicznych mocy, żyją teraz w odosobnieniu, zapomniani przez resztę świata. Jednak w Zakazanej Twierdzy ukryte jest Smocze Oko – klucz do prawdziwego mroku i jedyna nadzieja złoczyńców na ucieczkę. Tylko najsprytniejszy, najbardziej nikczemny i najniegodziwszy łotr zdoła je znaleźć.… Któż to będzie? Podczas wyprawy po Smocze Oko potomkowie czarnych charakterów udowodnią, że łotrowskie pochodzenie o niczym nie przesądza, a bycie dobrym wcale nie jest takie złe. 

 Ta książka wpadła w moje ręce w sumie przypadkowo. Podczas wizyty w bibliotece zauważyłam ją na półce i stwierdziłam, że czemu by jej nie przeczytać. Kiedyś przewinęła mi się gdzieś w internecie, ale nigdy nie zagłębiałam się w jej fabułę, ani nie słyszałam żadnym opinii. I...absolutnie nie żałuję!
 Mamy tu wyspę, gdzie żyją złoczyńcy...z bajek Disney'a. Diabolina, Zła Królowa, Dżafar, Cruella de Mon brzmi znajomo, prawda? Są odizolowani od świata, ukryci po kloszem, który sprawia, że na Wyspie Potępionych nie ma magii. Bez niej Ci najgorsi z najgorszych są tylko nudnymi ludźmi. Żyją razem ze swoimi dziećmi, dla których są wzorem do naśladowania. Dzieci chodzą do szkoły, gdzie uczą się potępienia, chciwości, samouwielbienia i zła. Uczą się jak dorównać swoim rodzicom. 
 Mal (córka Diaboliny), Evie (córka Złej Królowej), Jay (syn Dżafara) i Carlos (syn Cruelli de Mon) są stali niedoceniani, przez jedno ze swoich rodziców, które zasłynęło z niezwykle nikczemnych czynów. Pewnego dnia ich losy się splatają i razem wyruszają na poszukiwania najpotężniejszej broni Diaboliny - Smoczego Oka. 
 W tym samym czasie w Auradonie toczą się losy naszych ulubionych postaci z dzieciństwa - Bestii, Aurory i wielu innych dobrych postaci.

Nawet nie wiecie jak się cieszę, że sięgnęłam po tę książkę! Cudownie było powrócić do tak znanych bohaterów w zupełnie innym klimacie. Co do ich dzieci - bo na tym głównie skupia się książka - były naprawdę dobrze wykreowane. Usilnie chciały pokazać swoim rodzicom, że są ich godni. Jednak momentami musiały same sobie przypominać, że są złoczyńcami. Mają siać postrach, a nie pomagać, przyjaźnić się ze sobą nawzajem, czy sobie współczuć. Ale czy nie to właśnie się dzieje, kiedy spotykamy ludzi, którzy są tak do nas podobni i którzy zmagają się z tym samym problemem?

Ciekawa fabuła, magiczny świat, bohaterowie z dzieciństwa w nowym wydaniu wraz z ich młodszym pokoleniem - to właśnie Wyspa Potępionych! 

Niedaleko pada jabłko od jabłoni?

Udostępnij ten post